هیچ وقت به این فکر کردید که برای گرفتن نمره بیست در هر کاری باید اصول اولیه اون کار رو خوب بدونیم،مثلا یک نقاش باید حتما سه رنگ اصلی( قرمز،آبی ،زرد) که بقیه رنگ ها از ترکیبشون بوجود میان رو بدونه.
..یک موسیقی دان باید نت ها رو بشناسه تا بتونه یه ملودی خوب رو بنوازه.
یک آدم موفق تو زندگی باید خودش رو خیلی خوب بشناسه و یکی از بخش های وجودی ما آدما،احساسمونه!
نمره بیست رو تو احساس کی می تونه بگیره؟
خیلیا معتقدن که آدم عاشق ،نمره ا ش بیسته، که یک احساس پر شور همیشه همراهشه...ولی من میگم نمره بیست متعلق به کسیه که توی احساساتش تعادل داشته باشه...
هیجان ها و عواطف ما ،احسامون رو می سا زن و برای حفظ این تعادل باید بر احساساتمون مدیریت کنیم،یعنی احساس و عاطفمون باید خیلی هوشیارانه باشه، بی جهت افراط یا تفریط نداشته باشه،وقتی که لازمه به قول معروف گل کنه،علایق کاکتوسی رو بشناسه،به هر زمزمه ای دل نبازه،برامون معجونی از دلشوره و اضطراب و وجدان درد،درست نکنه و ... و شاید به یه تعبیر بهتر و دقیق تر باید بگم:
آدم نمره بیست باید احساسش رو تربیت کنه.یعنی چه کسی رو،تا چه حدی،تا چه زمانی و مهمتر اینکه برای چی دوست داشته باشه ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
و به نظر من با وجود این تربیت در کنار رعایت یکسری مسایل دیگه که موضوع بحث ما نیست ، ما آدما می تونیم ادعا کنیم که روح و جسم سالمی داریم. .